Psy z rakiem sutka mogą odnieść korzyści z otrzymania NLPZ. Rokowanie dla psów z łagodnymi guzami jest doskonałe. Około połowa psów z nowotworami złośliwymi ma również doskonałe rokowanie po samej operacji. Pozostałe 50% psów z nowotworami złośliwymi jest zagrożonych rozprzestrzenianiem się guza. Czy gruczoł mleczny […] 2. Rak piersi - najczęstsze objawy. Najczęstsze objawy raka piersi to zmiana wielkości i kształtu piersi, zmiany skórne, wysięki z sutka, obecność guzka, bóle w obrębie klatki piersiowej. Guzy mogą znajdować się także pod pachami albo w okolicach obojczyków. Zapalenie sutka u człowieka Połogowe zapalenie sutka. Zapalenie w okresie połogu (mastitis puerperalis) stanowi około 95% przypadków zapalenia sutka.Rozwija się w 2-3 tygodnie od rozpoczęcia karmienia piersią i powstaje bądź jako zakażenie wstępujące po urazach (pęknięciach) w obrębie brodawki sutkowej bądź też jako zapalenie zastoinowe (niedostateczne opróżnianie piersi z Choroba Pageta brodawki sutkowej (rak sutka Pageta) to rak wylotowych przewodów mlekowych.Jest to rzadka postać raka piersi - stanowi 0,5-5 proc. tych nowotworów. Choroba zwykle dotyka kobiet po menopauzie (bardzo rzadko mężczyzn), a diagnozę najczęściej słyszą panie w wieku 60-70 lat. Co ciekawe, większość przypadków zachorowań dotyczy kobiet, które nigdy nie były w c Guz sutka u psa/kota: jak rozpoznać i leczyć rak sutka? Lekarz weterynarii Krystyna Skiersinis Rak sutka dotyczy zwłaszcza starszych psów i starszych kotów. Od szóstego tygodnia rozwoju zarodkowego, niemal równocześnie z takimi narządami, jak serce i płuca, gruczoły sutkowe zaczynają formować się u dzieci. Po pierwsze, gęste kiełkowanie naskórka pojawia się w tkance embrionalnej (mezenchymie), która rozciąga się od pachwiny do okolicy pachwinowej. Później te struktury zamieniają Do czynników zwiększających ryzyko należą m.in. rak piersi w rodzinie, mutacja w genie BRCA, pierwsza miesiączka przed 12. r. ż. i menopauza po 55. roku życia czy regularne picie alkoholu. Rak piersi wcześnie wykryty jest niemal zawsze wyleczalny. Niestety kobiety późno zgłaszają się do lekarza, co drastycznie pogarsza rokowanie. w1os. Nosówka to jedna z najczęstszych chorób występujących u psów. Z reguły pojawia się u szczeniąt, jednak może wystąpić niezależnie od wieku, rasy czy płci. Dowiedz się, jak rozpoznać nosówkę i jak ją jest bardzo zakaźną chorobą przenoszoną drogą kropelkową lub pokarmową oraz przez kontakt pośredni. Ludzie są na nią odporni, jednak wirus CDV często atakuje nasze psy. Jak uchronić psa przed nosówką i jak szybko rozpoznać tę groźną chorobę?Zobacz wideo: ZwierzętaZwierzętaJak pomagać zwierzętom, żeby nie szkodzić Dzień Dobry TVNNosówka u psa – podstawowe informacjeNosówka to wirusowa choroba, która jest niezwykle zakaźna u psów. Występuje na całym świecie, a komplikacje po nosówce objawiają się wtórnymi zakażeniami bakteryjnymi. Choroba ta należy do najgroźniejszych chorób zakaźnych u psów. Śmiertelność wśród psów chorych na nosówkę jest bardzo wysoka. Panuje przekonanie, że na nosówkę zapadają tylko szczenięta między 3. a 6. miesiącem życia, jednak może ona dotknąć psy w każdym wieku i każdej jaki sposób dochodzi do zarażenia nosówką? Wirus CDV przenoszony jest drogą kropelkową lub pokarmową. Ludzie są na niego odporni, ale zdarza się, że właściciel przyniesie wirusa do domu na ubraniu lub zakupach (kontakt pośredni). Wysoka przeżywalność wirusa sprawia, że nie sposób się przed nim ochronić. Z tego powodu warto znać pierwsze objawy nosówki, aby w razie potrzeby jak najszybciej udać się z psem do lekarza nosówki u psaObjawy nosówki u psa są zależne od jego wieku, stanu zdrowia i ogólnej odporności na choroby. Psy ze słabszym układem immunologicznym mogą być bardziej podatne na nosówkę i gorzej przechodzić chorobę. Warto dbać o odporność psa, podając mu urozmaiconą karmę oraz odpowiednie preparaty witaminowe. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na psy, które mogą być chore – jeśli nasz pies lub my sami mieliśmy kontakt z innym chorym zwierzęciem, warto bacznie obserwować swojego pupila, żeby nie przeoczyć pierwszych symptomów objawy nosówki u psa to brak apetytu i osowiałość. Specyficznym objawem jest tzw. dwufazowa gorączka, która wzrasta nawet do 41 stopni. Z reguły ustępuje na kilka dni, by znowu powrócić. Jeśli gorączka u psa ustąpiła, warto skontrolować temperaturę po kilku dniach, aby upewnić się, czy ponownie nie kilka rodzajów nosówki u psa. Najczęściej występującą formą jest nosówka oddechowa. Inne typy nosówki u psa to nosówka jelitowa i nerwowa. Najważniejszymi objawami nosówki oddechowej są kaszel (początkowo suchy, w późniejszym okresie mokry), wypływy ropne z nosa (strupy na lusterku nosa) i oczu (zapalenie spojówek, oczy całkowicie zlepione). Na kolejnych etapach rozwoju choroby może wystąpić zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc (duszność, rzężenia). W przypadku nosówki jelitowej objawy to wymioty, ciemna, cuchnąca biegunka, postępujące odwodnienie, całkowity brak apetytu, a w ostatnim stadium skrajne wideo: Psie przedszkolePsie przedszkoleŹródło: Dzień Dobry TVNJak leczyć nosówkę u psa?Choć początkowe objawy nosówki można łatwo przeoczyć, po kilku dniach trudno ich nie zauważyć. Wizyta u lekarza weterynarii to najlepszy sposób na upewnienie się, czy pies zaraził się nosówką. Diagnostyka polega na badaniu wydzieliny z worka spojówkowego, nosa, pochwy bądź napletka. Dostępne są również szybkie testy diagnostyczne. Aby uratować psa, bardzo ważne jest wczesne rozpoczęcie leczenia. Niestety w wielu przypadkach nosówka pozostawia trwałe urazy neurologiczne. W terapii nosówki skupiamy się na leczeniu objawowym. We wczesnym stadium choroby doskonale sprawdza się surowica odpornościowa. Jednak to, w jaki sposób będzie leczona nosówka u psa, zależy od stanu zwierzęcia i decyzji lekarza przeciwko nosówceSzczepienie przeciwko nosówce jest konieczne u każdego psa. Wiele osób uważa, że szczepić należy wyłącznie psy rasowe, ponieważ kundelki są odporne na tego typu choroby. Nie jest to prawda – każdy pies powinien zostać zaszczepiony przeciwko nosówce. Ile kosztuje szczepienie przeciwko nosówce? Z reguły koszt szczepienia nie przekracza 70 złotych. Jest to niska cena w porównaniu z kosztami leczenia, jakie musi ponieść właściciel psa, kiedy jego zwierzak zarazi się nosówką. Warto wiedzieć, że jest to tzw. szczepionka kilkuwalentna, która jednocześnie zabezpiecza psa przed parwowirozą czy chorobą Rubartha. W wieku szczenięcym szczepimy psa kilkukrotnie: w 6. tyg na nosówkę i parwowirozę, w 8–9 tyg. Na nosówkę, parwowirozę, chorobę Rubartha i kaszel kennelowy, tę ostatnią należy powtórzyć w 12–13 tyg., po roku, a następnie doszczepiać co 2 u psa – podsumowanieNosówka to bardzo poważna choroba, dlatego bezwzględnie należy zaszczepić psa w pierwszych tygodniach życia. Jeśli twój pies nie był szczepiony na nosówkę, zrób to jak najszybciej. Warto również znać objawy nosówki u psa, aby w porę je rozpoznać – wczesne zdiagnozowanie choroby zwiększa szanse na wyleczenie też:Autor:Adrian AdamczykŹródło zdjęcia głównego: Photographer, Basak Gurbuz Derman/Getty Images Rak sutka jest główną przyczyną umieralności kobiet z powodu nowotworów złośliwych. Szacuje się, że na raka sutka zachoruje co dziesiąta kobieta, a tylko co druga będzie miała szansę wyleczenia. Wykrycie raka sutka nie jest proste. Jednak w miarę rozwoju metod diagnostycznych oraz podniesienia świadomości na temat zachorowania na raka piersi, kobiety coraz częściej zgłaszają się do lekarza we wczesnym stadium choroby. Daje to większe możliwości leczenia i w niektórych przypadkach pozwala uniknąć amputacji piersi. spis treści 1. Przyczyny raka sutka 2. Leczenie raka sutka Leczenie chirurgiczne Leczenie oszczędzające Radioterapia Chemioterapia Hormonoterapia Leczenie wspomagające 3. Rekonstrukcja piersi 4. Rak sutka – rokowania rozwiń 1. Przyczyny raka sutka Za rozwój raka piersi, odpowiedzialne jest w części przypadków podłoże dziedziczne. Stąd większe ryzyko zachorowania na raka sutka stwierdza się u kobiety, w której rodzinie chorowała matka, babcia, siostra lub inni krewni w linii żeńskiej. Do tej pory wykryto dwa geny, których mutacje zwiększają ryzyko zachorowania na raka sutka. Kobiety, u których w rodzinie wystąpiły przypadki raka piersi, powinny poddać się badaniom genetycznym w kierunku obecności mutacji (próbka krwi żylnej) i w razie ich wykrycia - wczesnemu postępowaniu profilaktycznemu (badania kontrolne, wczesne usuwanie podejrzanych zmian). Zobacz film: "Czy rak boi się noża?" Do innych czynników ryzyka zachorowania na nowotwór sutka należą: wiek powyżej 40. roku życia; rak w drugim sutku (nawet po radykalnym wyleczeniu pierwszego sutka); wczesne wystąpienie pierwszej miesiączki; stosowanie antykoncepcji hormonalnej przez ponad 4 lata przed urodzeniem pierwszego dziecka; późna menopauza; leczenie hormonalne przez ponad 10 lat; otyłość, która wystąpiła po menopauzie; narażenie na promieniowanie jonizujące. 2. Leczenie raka sutka Nowotwory sutka oraz nowotwory piersi leczy się kompleksowo, tzn. stosuje się leczenie chirurgiczne, radioterapię, chemioterapię i hormonoterapię. Leczenie chirurgiczne Pierwszym i podstawowym etapem leczenia raka piersi jest interwencja chirurgiczna. Polega na całkowitym usunięciu gruczołu piersiowego wraz z węzłami chłonnymi pachy. Operacja ta nosi nazwę mastektomii, powszechnie znana jest jako amputacja piersi. Przeprowadza się ją w znieczuleniu ogólnym, a poprzedza najczęściej biopsją cienkoigłową, czyli pobraniem komórek z guza i ich badaniem mikroskopowym. Już następnego dnia po mastektomii chora może wykonywać ćwiczenia, które mają zapobiec obrzękowi ręki po stronie operowanej. Obrzęk wynika z usunięcia węzłów chłonnych pachy, w wyniku czego limfa ma utrudniony odpływ z kończyny po operowanej stronie. Pacjentki zwykle wychodzą ze szpitala po tygodniu od operacji. Najczęściej stosowane leczenie raka sutka to radykalna amputacja piersi sposobem Patey'a. Chirurg wycina gruczoł piersiowy wraz z węzłami chłonnymi pachy, bez usuwania mięśnia piersiowego większego i mniejszego. Wskazaniem do zabiegu jest rak w stadium I lub II. Z kolei operacji nie przeprowadza się w przypadku bardziej zaawansowanych postaci raka. Jeszcze niedawno częstą procedurą było całkowite usunięcie sutka metodą Halsteada, czyli wraz z mięśniami piersiowymi oraz węzłami chłonnymi. Jednak teraz zabieg przeprowadza się wyłącznie wtedy, gdy guz jest duży lub w następstwie chemioterapii indukcyjnej występuje naciekanie mięśnia piersiowego większego przez guz. Przeciwwskazaniem do operacji są przerzuty odległe. Leczenie oszczędzające Leczenie oszczędzające, czy BCT (ang. Breast Conserving Treatment) jest zabiegiem usunięcia nowotworu na jego granicy, z zachowaniem tkanek zdrowych oraz węzłów chłonnych pachy. Operację przeprowadza się jedną z następujących metod: kwadrantektomia – inaczej segmentektomia, guz usuwany jest z marginesem przynajmniej 2 cm; lumpektomia – wycięcie guza z centymetrowym marginesem makroskopowo niezmienionych tkanek; tumorektomia – wycięcie guza nowotworowego bez marginesu, z intencją usunięcia wszystkich makroskopowo podejrzanych tkanek. Wraz ze zmniejszeniem marginesu poprawia się efekt kosmetyczny, ale zwiększa się możliwość powstania wznowy miejscowej. W ciągu sześciu tygodni po zabiegu chirurgicznym, ale nie później niż po dwunastu tygodniach, operowany obszar operowanego sutka oraz okolicy pachy poddaje się radioterapii. Przeciwwskazaniami do przeprowadzenia operacji oszczędzającej są: wieloogniskowy rak sutka, wznowa nowotworu po wcześniejszej kuracji oszczędzającej, przebyte już napromienianie guza, niemożność wyznaczenia granicy zdrowych tkanek wokół guza. Radioterapia Radioterapia może mieć charakter leczenia radykalnego, przedoperacyjnego, pooperacyjnego, a także paliatywnego. Napromienianie radykalne stosuje się rzadko, najczęściej w przypadku, gdy chora nie zgadza się na operację. Radioterapia przedoperacyjna najczęściej towarzyszy nowotworom III stopnia, czyli w przypadkach, gdy guz osiąga wielkość 5 cm i towarzyszą mu: obrzęk, powiększone węzły pachowe, czy zapadnięcie skóry nad zmianą. Po upływie mniej więcej 5 tygodni od napromieniowania w przypadku dobrego efektu nadchodzi czas na zabieg operacyjny. Radioterapia pooperacyjna stosowana jest w zaawansowanych stadiach choroby nowotworowej, w których nie ma pewności co do całkowitego usunięcia tkanki nowotworowej oraz w przypadkach operacji oszczędzającej we wczesnej fazie choroby. Radioterapia paliatywna bywa stosowana: w przypadku przerzutów do ośrodkowego układu nerwowego; u chorych z przerzutami do układu kostnego; w przypadku bólów i zespołów uciskowych spowodowanych przez zmiany nowotworowe. Chemioterapia Chemioterapia służy usunięciu mikroprzerzutów, których obecności nie można stwierdzić w wyniku badań diagnostycznych. Chemioterapia jest zalecana u chorych na nowotwór o charakterze inwazyjnym. Należy ją rozpocząć bezpośrednio po radykalnym leczeniu miejscowym, nie później niż po upływie ośmiu tygodni. Wskazane jest podanie sześciu cykli programu chemicznego w odstępach comiesięcznych. Chemioterapia raka sutka jest toksyczna i u wielu kobiet powoduje: nudności, wymioty, wypadanie włosów, neutropenię, zaburzenia miesiączkowania, wcześniejszą menopauzę. Systemowe leczenie uzupełniające powoduje wydłużenie czasu przeżycia. Hormonoterapia W wybranych przypadkach, oprócz chemioterapii, stosuje się również leczenie hormonalne. Hormonoterapia jest wskazana u kobiet, u których stwierdzono dodatnie receptory hormonalne w komórkach nowotworowych. Leczenie wspomagające Leczenie wspomagające polega na przeciwdziałaniu bólowi i zapobieganiu powikłaniom po leczeniu podstawowym. Jeżeli kobieta cierpi z powodu intensywnego bólu, niezbędne okażą się leki przeciwbólowe, podawane o określonych, stałych godzinach. W przypadku wystąpienia osteolitycznych przerzutów w kośćcu, najczęściej stosuje się bisfosfoniany, czyli leki redukujące ryzyko złamań patologicznych i dolegliwości związanych z hiperkalcemią. Leczenie wspomagające polega również na nawodnieniu (uzupełnieniu płynów), wyrównywaniu zaburzeń elektrolitowych i kontrolowaniu czynności nerek. W wyniku stosowania cytostatyków u kobiet często występuje neutropenia, powodująca większe prawdopodobieństwo rozwinięcia się infekcji. W przypadku choroby wskazane jest leczenie antybiotykami, a ciężki stan chorych wymaga hospitalizacji. 3. Rekonstrukcja piersi Najczęstszą konsekwencją nowotworów piersi jest jej amputacja. Dla kobiety oznacza ona nie tylko fizyczne okaleczenie, ale jest także ogromnym wstrząsem psychicznym. Istnieje jednak grupa zabiegów rekonstrukcyjnych sutka, które mają poprawić komfort życia chorej po mastektomii. Istnieje kilka metod odtwarzania gruczołu piersiowego: endoprotezy – poduszeczki z polimeru silikonowego lub wypełnione fizjologicznym roztworem soli, które wszczepia się pod skórę i mięsień piersiowy większy; ekspander – rozprężacz tkankowy, który umieszcza się pod skórą i mięśniem piersiowym większym; po usunięciu ekspandera wszczepia się endoprotezę; wszczepienie płata skórnego z warstwą tkanki tłuszczowej z mięśnia najszerszego grzbietu; wszczepienie wolnych płatów (pobranych z pośladka lub z brzucha) z mikrochirurgicznym zespoleniem naczyń; rekonstrukcja brodawki i otoczki – polega na przeszczepieniu drugiej brodawki lub na miejscowej plastyce. Pozytywne skutki psychologiczne operacji odtwórczych spowodowały, że zabiegi te zyskały stałe miejsce w nowoczesnym, kompleksowym leczeniu raka sutka. Jednak w niektórych przypadkach rekonstrukcja piersi jest przeciwwskazana, np. w przypadku rozsiewu choroby, wady serca chorej, cukrzycy lub w źle kontrolowanym nadciśnieniu tętniczym. 4. Rak sutka – rokowania Badania kontrolne u kobiet po mastektomii mają miejsce: co 3-4 miesiące przez pierwsze 24 miesiące po zabiegu; co 6 miesięcy przez okres 2-5 lat po zabiegu; co 1 rok przez okres 5-10 lat po zabiegu. Badania dodatkowe obejmują: badanie mammograficzne; badanie radiologiczne klatki piersiowej; badanie ginekologiczne i cytologiczne. Wszystkie pozostałe badania dodatkowe powinny być wykonywane według indywidualnych wskazań. Rokowanie w raku sutka ma związek z fazą, w której został wykryty oraz jego typem. Nawroty nowotworów wykrywa się najczęściej w okresie kilku pierwszych lat po zakończeniu leczenia – w 85% przed upływem 5 lat. Biorąc pod uwagę stopień zaawansowania nowotworu, rokowania pięcioletnie przedstawiają się następująco: stopień I – 95%; stopień II – 50%; stopień III – 25%; topień IV – 5%. Leczenie raka sutka, by było skuteczne, musi opierać się na wierze w wyjście z choroby. Wsparcie rodziny dla osoby z rakiem piersi jest niezwykle ważne. Nowotwór sutka wywołuje objawy somatyczne, ale świadomość choroby i jej skutków ma wpływ na psychikę pacjentki. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat w krajach wysoko rozwiniętych odnotowuje się wzrost zachorowań na raka sutka, jednak bez zwiększenia umieralności. Oznacza to, że co prawda więcej kobiet choruje, ale nie wpływa to na zwiększenie liczby zgonów z powodu raka sutka. Niestety rak sutka jest nadal drugą co do częstości przyczyną zgonów kobiet w Polsce, a jego wyleczalność jest zdecydowanie niższa, niż w innych krajach na świecie. Spowodowane to jest tym, że zbyt mało kobiet wykonuje badania profilaktyczne – większość nowotworów wykrywanych jest w zbyt zaawansowanym zachorowania na raka sutka zwiększa się wyraźnie u kobiet po 50. roku życia, a największe jest między 50. a 69. rokiem życia. Po 50. roku życia zwiększa się też umieralność z powodu tego sutka daje przerzuty przede wszystkim do okolicznych węzłów chłonnych, ale również do narządów wewnętrznych, wątroby, płuc, kości czy mózgu. Przyczyna rozwoju raka sutka nie jest do końca znana. Wyodrębniono jednak czynniki ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo zachorowania. Najważniejsze z nich to:Nie na wszystkie te czynniki kobieta ma wpływ, więc ryzyka zachorowania nie da się zupełnie zredukować, jednak nawet np. utrzymanie prawidłowej masy ciała, może wpłynąć korzystnie na obniżenie ryzyka rozwoju nowotworu dzięki temu, że niektóre czynniki ryzyka zostały zidentyfikowane, osoby bardziej zagrożone rakiem sutka mogą zostać objęte lepszą wpływ na zachorowanie na raka sutka ma wiek. Kobiety przed 35. rokiem życia chorują rzadko, a największą grupę chorych stanowią kobiety w wieku 50-69 lat. Dlatego programami badań przesiewowych w kierunku nowotworu sutka objęte są kobiety z tej właśnie grupy skale, które umożliwiają indywidualną oceną ryzyka wystąpienia raka sutka. Jedną z najpopularniejszych jest skala Gaila. Uwzględnia ona wywiad rodzinny, chorobowy, wiek wystąpienia pierwszej miesiączki oraz wiek urodzenia pierwszego dziecka. Ocenia się w ten sposób ryzyko 5-letnie oraz w trakcie całego ważne jest uświadomienie kobietom, jakie czynniki zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju nowotworu sutka oraz tego, że kobiety same mogą mieć wpływ na zmniejszenie tego ryzyka – poprzez zmianę stylu życia, utrzymanie prawidłowej masy ciała czy regularną aktywność fizyczną. Objawy raka sutkaW początkowej fazie choroby nie obserwuje się żadnych objawów. Wczesne wykrycie zmian możliwe jest wtedy tylko dzięki wykonaniu badań przypadkach bardziej zaawansowanych kobiety zgłaszają się do lekarza z wyczuwalnym guzkiem w piersi. Guzek ten jest zazwyczaj dobrze wyczuwalny, twardy, dobrze odgraniczony o nierównej lokalizacją guzków jest zewnętrzny, górny kwadrant piersi (35 proc. przypadków), a najrzadziej stwierdza się je w dolnym, wewnętrznym objawami raka sutka są również:asymetria piersi,wciągnięcie skóry lub brodawki sutkowej,zaczerwienienie skóry,owrzodzenie skóry,jednostronny wyciek z brodawki,powiększenie okolicznych węzłów chłonnych po stronie guza,w czasie laktacji może występować zjawisko „milk rejection sign” - dziecko odmawia ssania chorej piersi,ból piersi – zazwyczaj, kiedy chora odczuwa ból to oznacza, że guz jest w zaawansowanym stadium i często są już rodzajem raka sutka jest rak zapalny. W jego przebiegu guzek w piersi jest niewielki lub wręcz niewyczuwalny. Najczęstszym objawem raka zapalnego jest obrzęknięta, zaczerwieniona, bolesna oraz nadmiernie ciepła zapalny występuje rzadko, ale charakteryzuje się agresywnym przebiegiem i związany jest z gorszym pomimo prowadzonych akcji profilaktycznych, u 5-10 proc. chorych rak sutka wykrywany jest zbyt późno, kiedy występują już przerzuty do narządów raka sutkaSzybkość rozpoznania raka sutka ma kluczowe znaczenie, jeżeli chodzi o rokowania – im wcześniej rozpoznany, tym większa szansa na ramach diagnostyki raka sutka wykonuje się:samobadanie piersi i badanie piersi przez lekarza,mammografię lub USG piersi,mammografię metodą rezonansu magnetycznego,biopsję piersi – cienkoigłową, gruboigłową/mammotomiczną lub chirurgiczną,badanie wydzieliny z brodawki sutkowej. Podstawą rozpoznania raka sutka jest ocena pod mikroskopem tkanek guza pobranych podczas biopsji. Badanie to pozwala określić typ nowotworu, ustalić rokowanie oraz zaplanować właściwe potwierdzeniu raka sutka wykonywana jest dalsza diagnostyka, która ma na celu wykrycie lub wykluczenie przerzutów do narządów sutka a samobadanie piersiBardzo ważną rolę we wczesnym rozpoznawaniu raka sutka odgrywa samobadanie piersi. Dlatego ważne jest, aby każda kobieta, samodzielnie lub z pomocą partnera, badała swoje piersi zgodnie ze schematem. Badanie to powinno się wykonywać co miesiąc, najlepiej w 5-10 dniu cyklu (kobiety miesiączkujące) lub w jeden, określony i stały dzień miesiąca (dotyczy kobiet po menopauzie).Dzięki regularnemu samobadaniu kobiety są w stanie zaobserwować nawet niewielkie zmiany w wyglądzie piersi. W przypadku stwierdzenia jakiejkolwiek nieprawidłowości należy jak najszybciej zwrócić się do lekarza w celu podjęcia dalszej diagnostyki. Samobadanie może uratować w diagnostyce raka sutkaKolejnym bardzo ważnym badaniem w diagnostyce raka sutka jest mammografia. W Polsce programem przesiewowym objęte są kobiety z grupy wiekowej 50-69 lat. Jest to grupa, w której notuje się najwięcej przypadków raka sutka, a wskaźniki umieralności są młodszych kobiet mammografia nie jest skutecznym badaniem, ponieważ mają one większą ilość tkanki gruczołowej w jest badaniem, które polega na prześwietleniu piersi wiązką promieni Roentgena. Jej czułość1 w wykrywaniu zmian nowotworowych wynosi ok. 75-98 proc., a swoistość2 sięga 52-94 proc. Żeby uniknąć błędów w interpretacji zdjęć, najczęściej są one oceniane przez dwóch Polsce, zgodnie z programem badań przesiewowych, mammografia powinna być wykonywana co 2 wynik mammografii nie zwalnia z comiesięcznego samobadania piersi!Rak sutka a USG piersiUzupełnieniem mammografii jest badanie USG piersi, które nie jest badaniem przesiewowym. USG jest ważną metodą diagnostyczną u młodych kobiet, których piersi mają dużą gęstość, czyli w tej grupie, w której mammografia jest mniej ultrasonograficzne umożliwia różnicowanie zmian litych i torbielowatych oraz określenie charakteru zmian litych – czy są łagodne czy podejrzane. Duży wpływ na skuteczność diagnostyczną USG ma doświadczenie badającego oraz jakość sutka a mammografia metodą rezonansu magnetycznegoOd kilku lat coraz częściej stosowaną metodą jest mammografia metodą rezonansu magnetycznego. W 2010 roku Amerykańskie Towarzystwo Onkologiczne wydało zalecenia dotyczące corocznych, profilaktycznych badań tą metodą kobiet:u których stwierdzono obecność mutacji BRCA1 lub BRCA2,u których krewnych pierwszego stopnia (rodzice, rodzeństwo, dzieci) stwierdzono mutację genów BRCA 1/BRCA2,które przeszły radioterapię klatki piersiowej między 10. a 30. rokiem życia,są nosicielkami mutacji genów TP53 lub się kilka wskazań do wykonania mammografii metodą rezonansu magnetycznego:rozstrzyganie wątpliwości diagnostycznych, jeżeli jest rozbieżność pomiędzy wynikami różnych badań obrazowych i/lub badania piersi przez lekarza,przedoperacyjne określenie stopnia zaawansowania raka sutka,ocena piersi po rekonstrukcji,różnicowanie zmian pooperacyjnych i po radioterapii,poszukiwanie wznowy po uprzednim leczeniu,histologicznie potwierdzony rak sutka o nieznanej mammografii metodą rezonansu magnetycznego jest jej skuteczność w przypadku zmian umiejscowionych w piersiach o dużej sutka a biopsja piersiJeśli wynik któregokolwiek z badań obrazowych (mammografii, USG piersi, mammografii metodą rezonansu magnetycznego) będzie nieprawidłowy to konieczne jest wykonanie biopsji i weryfikacja podejrzanej zmiany w badaniu może być wykonana różnymi metodami:biopsja cienkoigłowa,biopsja gruboigłowa/mammotomiczna,biopsja otwarta, nazywana też cienkoigłowa polega na nakłuciu zmiany, wcześniej zaobserwowanej w badaniu USG lub mammografii i jej ocenie. Jest wykonywana bez znieczulenia i pod kontrolą USG. Materiał pobrany w tej biopsji nie pozwala na odróżnienie raka przedinwazyjnego i raka inwazyjnego (który może dawać przerzuty).Zdecydowanie lepszym badaniem jest biopsja gruboigłowa, ponieważ pozwala ona przeprowadzić pełne badanie histopatologiczne, z określeniem typu raka, jego agresywności oraz oceną receptorów: estrogenowego (ER), progesteronowego (PgR) i naskórkowego czynnika wzrostu (HER2). Są to informacje niezbędne do planowania leczenia. Biopsję gruboigłową wykonuje się w znieczuleniu mammotomiczna to rodzaj biopsji gruboigłowej, podczas której za pomocą specjalnego urządzenia pobierany jest drobny fragment guza do badania rodzajem biopsji, możliwym do zastosowania w przypadku małych zmian, jest biopsja otwarta, nazywana też chirurgiczną. Wykonuje się ją w znieczuleniu ogólnym. Badanie polega na wycięciu całego guzka wraz z marginesem zdrowej celu oceny stopnia zaawansowania choroby i potwierdzenia lub wykluczenia przerzutów wykonuje się RTG klatki piersiowej lub tomografię komputerową klatki piersiowej, USG lub tomografię komputerową jamy brzusznej czy scyntygrafię raka sutkaSchemat leczenia raka sutka ustalany jest zawsze przez zespół lekarzy w porozumieniu z pacjentką. W skład takiego zespołu terapeutycznego wchodzi specjalista chirurgii onkologicznej i chirurgii plastycznej, radioterapeuta, onkolog kliniczny, radiolog, patolog, rehabilitant i zasady postępowania w przypadku leczenia raka sutka obejmują kilka podstawowych punktów:leczenie miejscowe, czyli usunięcie guza lub amputacja piersi, biopsja węzła wartowniczego i ew. usunięcie pachowych węzłów chłonnych,radioterapia,leczenie systemowe: chemioterapia, hormonoterapia, leczenie celowane (trastuzumab, lapatinib).Leczenie chirurgiczne raka sutkaLeczenie miejscowe, czyli chirurgiczne, może mieć charakter:operacji oszczędzającej, podczas której wycina się guz razem z marginesem zdrowych tkanek (po operacji oszczędzającej konieczna jest uzupełniająca radioterapia),mastektomii, czyli usunięcie całej operacja oszczędzająca jak i mastektomia nie różnią się pod względem skuteczności onkologicznej, czyli długości całkowitego operacji oszczędzającej jest lepszy efekt kosmetyczny oraz lepsze samopoczucie kobiety. Wybór metody zależy od decyzji lekarzy, ale wpływ na nią mają indywidualne preferencje przeciwwskazaniami do operacji oszczędzającej jest:brak możliwości przeprowadzenia uzupełniającej radioterapii,brak możliwości wycięcia guza z marginesem zdrowych tkanek,obecność przerzutów w innych narządach wewnętrznych,nawrót raka po wcześniejszym leczeniu przeciwwskazania do operacji oszczędzającej to:wiek chorej poniżej 35 lat (raki piersi u tak młodych kobiet są zazwyczaj bardzo agresywne, więc niewycięcie piersi znacząco zwiększa ryzyko nawrotu),duży rozmiar guza lub wiele drobnych guzków,przewidywany zły efekt kosmetyczny,obecność rozsianych mikrozwapnień,umiejscowienie guza w okolicach brodawki,obecność mutacji genetycznych badania obrazowe i/lub badanie lekarskie wskażą na obecność przerzutów w węzłach chłonnych pachowych, to wykonywana jest biopsja podejrzanych węzłów chłonnych. Gdy diagnoza jest potwierdzona, to węzły chłonne pachowe usuwane są podczas operacji badanie lekarskie i badania obrazowe nie sugerują przerzutów w węzłach chłonnych, to wykonywana jest tzw. biopsja węzła wartowniczego3. Węzeł wartowniczy pobierany jest do badania mikroskopowego i oceniany czy są w nim obecne od wyniku badania określane są wskazania do usunięcia węzłów chłonnych pachowych (tzw. limfadenektomii) oraz planowane jest dalsze postępowanie. Brak przerzutów do węzła wartowniczego pozwala uniknąć limfadenektomii i związanych z nią powikłań – obrzęku ręki, zaburzeń ruchomości i przy raku sutkaW przypadku leczenia oszczędzającego zawsze konieczna jest radioterapia uzupełniająca. Ma ona na celu zniszczenie ewentualnych „resztek choroby”. Takie postępowanie pozwala na zmniejszenie ryzyka nawrotu choroby oraz na zwiększenie skuteczności systemowe przy raku sutka (chemioterapia, hormonoterapia, leczenie celowane)W niektórych przypadkach, kiedy guz jest bardzo duży, leczenie rozpoczyna się od leczenia systemowego, czyli głównie chemioterapii. U niektórych chorych chemioterapia łączona jest z leczeniem celowanym, a u chorych po menopauzie możliwa jest również początkowa później, po zmniejszeniu rozmiarów guza, wykonywana jest operacja oszczędzająca, amputacja piersi lub wyłącznie radioterapia – zależy to od odpowiedzi uzyskanej na początkowe systemowe jest leczeniem podstawowym, kiedy choroba jest uogólniona i obecne są przerzuty. W takich sytuacjach jest to leczenie paliatywne, które ma na celu przede wszystkim poprawienie komfortu życia do zastosowania leczenia systemowego zależą od wielu czynników, znaczenie ma zaawansowania choroby,stopień złośliwości raka i jego typ,zaawansowanie guza pierwotnego oraz stan pachowych węzłów chłonnych,obecność przerzutów w odległych narządach,dolegliwości związane z nowotworem,obecność objawów stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia,czas od leczenia pierwotnego do wystąpienia nawrotu,rodzaj dotychczas stosowanego leczenia i jego skuteczność,wiek chorej oraz to, czy miała menopauzę,stan sprawności,przebyte i współistniejące choroby oraz ich leczenie,opinia i preferencje i powikłania raka sutkaRak sutka szybko wykryty i właściwie leczony daje szanse na całkowite wyleczenie. W Europie, po usłyszeniu diagnozy, 5 lat przeżywa ok. 82 proc. chorych, a w Polsce – 72 proc,. Jeżeli rak sutka zostanie wykryty w pierwszym stopniu zaawansowania, to odsetek ten sięga 95 proc. Zapobieganie rakowi sutkaProfilaktyka raka sutka opiera się na dwóch głównych elementach – eliminowaniu czynników ryzyka i regularnym wykonywaniu badań zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka sutka kobieta powinna:unikać długotrwałego stosowania hormonalnej terapii zastępczej i antykoncepcji hormonalnej,utrzymywać prawidłową masę ciała,być aktywna fizycznie minimum 150 minut w tygodniu,starać się urodzić pierwsze dziecko przed 30. rokiem życia,jak najdłużej karmić piersią,ograniczyć spożycie alkoholu. Badania przesiewowe, które powinny być wykonywane regularnie to:samobadanie piersi – wszystkie kobiety, co miesiąc,mammografia – kobiety w wieku 50-69, co 2 w których rodzinie wystąpiły przypadki raka sutka, jajnika, jelita grubego lub prostaty, szczególnie u młodych osób, powinny zgłosić się do poradni genetycznej i/lub wykonać badania genetyczne na obecność mutacji u których stwierdzono obecność mutacji BRCA1, BRCA2 lub innych, powinny pozostawać pod stałą opieką swoje piersi co zauważysz coś niepokojącego to niezwłocznie zwróć się do masz od 50. do 69. lat, to wykonuj mammografię co 2 Czułość metody – zdolność metody do prawidłowego rozpoznania choroby u wszystkich tych, u których ona występuje. Określa zdolność testu do wykrywania osób Swoistość metody - zdolność metody do poprawnego wykluczenia choroby. Określa zdolność testu do wykrywania osób Węzeł wartowniczy – pierwszy węzeł chłonny na drodze spływu chłonki z rejonu wyciętego nowotworu, jest najbardziej prawdopodobnym miejscem pojawienia się pierwszego przerzutu. Źródła: Krajowy Rejestr Nowotworów Rejestr Nowotworów Piersi" Jacek Jassem, Maciej Krzakowski; wyd. 2013 piersi i rokowanie piersi" prof. dr hab. n. med. Jan Kornafel; wyd. 2011 się więcej:Jak przygotować się do badania USG piersiDieta przeciwzapalna – na czym polega, jadłospis. Czego unikać? Chłoniak u psa to złośliwy, rozsiany nowotwór, którego leczenie bywa trudne fizycznie dla psów oraz emocjonalnie dla opiekunów. Czy jest wyleczalny? Dowiedz się, jakie są rokowania, objawy oraz koszty leczenia chłoniaka u zwierząt domowych. Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chorobach psów. Rodzaje nowotworów psów Nowotwory złośliwe a łagodne Nowotwory dzieli się zwykle na łagodne oraz złośliwe. Nowotwór złośliwy charakteryzuje się tym, iż wykazuje predyspozycje do przerzutów do kolejnych narządów. Cechuje je także: szybki wzrost, duże zróżnicowanie komórek nowotworowych, czy tendencja do wznowy. Określenie łagodny w medycynie weterynaryjnej stosuje się tymczasem do nazywania zmian nienowotworowych lub nowotworów, które najprawdopodobniej nie będą dawały przerzutów. Czy łagodne nowotwory są lepsze? Brak przerzutów to oczywiście dobra informacja, ale nawet takie guzy mogą powodować ból oraz dyskomfort u Twojego pupila, jeśli rozrastają się np. w pachwinach. Nowotwory lite oraz rozsiane Drugim ogólnym podziałem nowotworów jest podział na lite oraz rozsiane. Nowotwór lity ma postać guza. Jego lokalizacja jest zatem znana i ograniczona, gdy tymczasem rozsiany występuje np. we krwi. Chłoniak u psa oraz białaczka to przykłady nowotworów rozsianych, który uważamy za złośliwe. Chłoniak u psa - objawy oraz diagnostyka Chłoniak u psa jest stosunkowo częstym nowotworem i stanowi około 15-20% diagnoz chorób nowotworowych u tego gatunku. Najczęściej występuje u psów w wieku średnim lub starszym. Predysponowane wydają się rasy takie, jak: Golden Retriever, bokser, basset, bernardyn, Airedale Terrier oraz bulldog. Genetyczny czynnik w rozwoju choroby nie został jednak jednoznacznie potwierdzony. Do przyczyn chłoniaka zarówno u młodszego, jak i starego psa należy przypuszczalnie także stosowanie leków obniżających odporność, czy tło zakaźne. Chłoniaki u psów przebiegają z różnym stopniem nasilenia i mają odmienne rokowania. Wyróżnia się: Chłoniak wieloośrodkowy (układowy) - najczęstszy rodzaj chłoniaka psów. Podczas choroby zajęte są węzły chłonne w całym ciele czworonoga. Dochodzi także do powiększenia śledziony oraz wątroby. Chłoniak pokarmowy – ten rodzaj chłoniaka atakuje przewód pokarmowy psa. Chłoniak śródpiersia - rzadka postać choroby. Zajęte są węzły chłonne lub poza węzłowy -typ chłoniaka, który atakuje określony narząd poza układem limfatycznym. Jego lokalizacja to np. oczy, nerki, czy płuca. U psów z chłoniakiem wieloośrodkowym pierwszym objawem jest obrzęk węzłów chłonnych na szyi, w obrębie klatki piersiowej, pod pachami czy pod kolanami. Możesz go wyczuć pod skórą lub zauważyć podczas głaskania pupila. Zdarza się także, że zostaje wykryty podczas rutynowego badania fizykalnego np. przed szczepieniem. Większość zwierząt nie ma innych objawów w momencie postawienia diagnozy. Zdarza się jednak utrata masy ciała, czy ogólne osłabienie. Chłoniak przewodu pokarmowego powoduje natomiast objawy żołądkowo-jelitowe, co daje symptomy takie, jak wymioty, biegunka i spadek masy ciała. Jak poradzić sobie z chłoniakiem u psa, chłoniak u psa jako nowotwór zlośliwy, koszty leczenia chłoniaka u psa Zauważyłeś u swojego pupila powiększone węzły chłonne? Nie panikuj! Nie wszystkie psy z takimi symptomami mają chłoniaka. To także objaw infekcji lub chorób autoimmunologicznych. Najczęstszym testem stosowanym w diagnostyce chłoniaka jest aspiracja cienkoigłowa pobrana z węzłów chłonnych. Pobrany materiał jest następnie badany pod mikroskopem w poszukiwaniu dowodów na obecność komórek nowotworowych wskazujących na chłoniaka. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat tłuszczaka u psa? Ile żyje pies z chłoniakiem? Kilka słów o rokowaniach Jak wygląda leczenie psów z chłoniakiem? Chłoniaka leczy się chemioterapią. Lekarze weterynarii specjalizujący się onkologii mają do dyspozycji kilka procedur, które dobiera do indywidualnych potrzeb zwierzęcia oraz jego opiekunów. W ogólnym ujęciu psy tolerują chemioterapię lepiej niż ludzie. Twój pies raczej nie straci sierści. Najczęstsze skutki uboczne to: wymioty, biegunka i zmniejszony apetyt. Polecane karmy dla psów z problemami zdrowotnymi Jeśli lekarze uznają, że chemioterapia nie jest opcją leczenia ze względu na czynniki związane z pacjentem lub koszty leczenia ograniczające opiekunów, stosuje się leczenie sterydami. Nie wyleczy się w ten sposób choroby, ale zmniejsza objawy kliniczne. Przeciętnie psy z chłoniakiem, które nie otrzymują leczenia lub leczone są jedynie sterydami, mają średni czas przeżycia 4-6 tygodni od momentu postawienia diagnozy. Jest to jednak średnia, a psy bywają poddawane eutanazji lub umierają przed upływem czterech tygodni lub żyją dłużej. Jest to bardzo indywidualna kwestia. Jeżeli szukasz historii psów z chłoniakiem, poszukaj forum dla opiekunów. Średnia remisja po chemioterapii wynosi około 8-9 miesięcy. Niestety chłoniak nie jest naprawdę „wyleczalny”. Termin remisja używany jest do opisania tymczasowego ustąpienia objawów chłoniaka. Znów są to jednak dane statystyczne. Twój lekarz weterynarii może być w stanie dostarczyć Ci bardziej szczegółowych informacji na temat rokowania Twojego zwierzaka. Koszty leczenia chłoniaka oraz wspomaganie terapii dietą Koszty leczenia chłoniaka u psów są różne. Zależą one od stanu pacjenta, zastosowanych leków, a także miejscowości, czy specjalizacji lekarza prowadzącego leczenie. Przedyskutuj tę kwestię z lekarzem weterynarii prowadzącym leczenie Twojego pupila. Leczenie chorób nowotworowych można i powinno się wspierać odpowiednim żywieniem. Jest to temat, który w medycynie weterynaryjnej jest jednak poruszany stosunkowo rzadko, co warto zmienić. Konieczne wydaje się, by zwierzęta zachowały apetyt oraz właściwą masę ciała. Jedzenie dla psów z chorobami nowotworowymi powinno być wysokobiałkowe, wysokotłuszczowe i niskowęglowodanowe. Ich dieta powinna być wysokostrawna i dobra jakościowo o odpowiedniej zawartości przeciwutleniaczy i nienasyconych kwasów tłuszczowych. Dieta może zostać dobrana do indywidualnych potrzeb czworonoga i chorób współistniejących do chłoniaka. W tym celu rozważ konsultacje z dietetykiem weterynaryjnym, który pomoże ci zadbać o zdrowe posiłki dla Twojego pupila. Tworzenie właściwego planu żywienia wymaga bowiem doświadczenia. Podawaj psu także probiotyki oraz suplementy diety wspierające układ odpornościowy wg zaleceń lekarza weterynarii. Pamiętaj, że każde niepokojące objawy należy konsultować z weterynarzem. Czasem problem okaże się błahy, a w innych przypadkach szybko wykryjesz niedoczynność tarczycy u psa lub usłyszysz diagnozę borelioza u psa. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 90,9% czytelników artykuł okazał się być pomocny

rak sutka u psa zdjęcia